Max
Weber (1881–1961) jest jednym z najważniejszych amerykańskich artystów
XX w. Jest uważany za pierwszego amerykańskiego kubistę, jemu
przypisuje się również zasługi przełożenia nowoczesnej europejskiej
estetyki na prawdziwie amerykański styl, który artysta rozwijał
podczas blisko sześćdziesięcioletniego twórczego życia. Weber stworzył
i rozwinął własny rodzaj ekspresjonizmu, który silnie wpłynął na
rozwój abstrakcji niegeometrycznej. To on był pierwszym amerykańskim
artystą, który miał –
w
wieku 49 lat – retrospektywną wystawę w nowo
otwartym Museum of Modern Art w Nowym Jorku w 1930 r. Był to godny
podkreślenia wyraz uznania dla jego twórczości. Później Max Weber miał
też wystawy indywidualne w Whitney Museum of American Art oraz Jewish
Museum na Manhattanie. Wystawy te potwierdziły, że Weber należy do
grupy najważniejszych modernistów amerykańskich.
Jego
prace są przechowywane w najważniejszych muzeach amerykańskich i
zbiorach na całym świecie, m.in. w zbiorach watykańskich w Rzymie oraz
w Museum of Art w Tel Awiwie.
Mimo
że jest najlepiej znany ze swego innowacyjnego modernizmu, jest też
uznawany za jednego z czołowych amerykańskich artystów podejmujących
tematykę żydowską. Do wczesnych prac Maxa Webera należą pejzaże,
martwe natury i malarstwo figuralne, które swoistą klamrą spięło różne
okresy w jego twórczości.
Uczył
się w Pratt Institute w Brooklynie, ale największy wpływ na jego
twórczość wywarły lata spędzone w Paryżu (1905–1909), gdzie poznał
najnowsze nurty w sztuce. Zainspirowały go prace Paula Cezanne’a,
które widział na retrospektywnej wystawie malarza w Paryżu w 1907 r.
Włączył również do swych prac elementy koloryzmu, które podziwiał
w dziełach Henri Matisse’a. Przez krótki czas, w 1908 r., był jego
uczniem. Weber interesował się także formalną strukturą kubizmu, którą
miał okazję poznać w pracowni Picassa. Zgłębiał nowe techniki
malowania w drugiej dekadzie XX w. W tym czasie wystawiał często swoje
prace; wielkim dlań wyróżnieniem była pierwsza wystawa retrospektywna
zorganizowana w 1913 r. w Newark Museum (powstało w 1909 r.).
Po
śmierci rodziców w 1918 r., pod koniec pierwszej wojny światowej,
Weber na krótko odszedł od sztuki nowoczesnej. W latach 20. powrócił
do sztuki przedstawiającej, rozpoczynając równocześnie badania
dotyczące tematyki żydowskiej.
W
latach 30. zajął się tematyką społeczną, na co znaczący wpływ miały
jego poglądy polityczne. Pod koniec swego twórczego życia powrócił do
abstrakcjonizmu, który zdominował jego pierwsze prace. Na wystawie,
zatytułowanej Max Weber: Reflections of Jewish Memory in Modern
American Art, która została zorganizowana przy współpracy z córką
Maxa Webera, Joy i jego biografem Percym Northem, widz miał możliwość
wglądu w umysłowość i poglądy tego nowoczesnego amerykańskiego
artysty, mógł poznać źródła inspiracji, szczególnie prac związanych z
kulturą i religią żydowską. dalej…
|